De kracht om los te laten.

Vaak realiseer ik me hoe ik constant bezig ben met het in gedachten herhalen van pijnlijke ervaringen:
   - een heel vervelend telefoontje van een familielid,
   - een botsing met de buren over overhangende takken,
   - me niet gewenst voelen op feestjes van mijn kinderen, enz.
Dit probleemdenken kan mij dagenlang bezig houden. Ik heb er dan behoorlijke maagpijn bij of misselijkheid of hoofdpijnen. Ja, zelfs mijn rugklachten komen dan terug. Mijn lijf reageert vrij heftig in deze situaties. En daardoor blijf ik nog langer hangen in dat miserabele gevoel. De kleur verdwijnt uit mijn dagelijkse dingen. Ik kan niet meer genieten. En de enige die dit in stand houd ben IK.

Hoe laat ik het los ?? Iets totaal anders gaan doen. Bijvoorbeeld mijn eerste les van “Hoe werkt mijn computer”. Of tv kijken. Of uitgaan. Hiermee kan ik mijn gedachten “verzetten”. Maar ons probleemdenken is slim, handig en snel en in no-time grijpt hij me weer en sleurt me in zijn molen en daar ga ik weer …… Ik voel me overgeleverd. Alsof ik de kracht niet heb om dit denken los te laten.

Hier kom ik niet uit !! Dat klopt: ik zal de moed nodig hebben om er juist dieper in te gaan, niet met denken, maar met voelen. Want onder mijn pijnlijke ervaring liggen frustratie en woede; daaronder verdriet en eenzaamheid en daar weer onder een diepe angst om niet te mogen of te kunnen leven. Wanneer ik zo diep durf te voelen, zal het moment komen dat ik opsta, mezelf goed afschud en terug kan kijken naar die pijnplek. Dan voel ik mijn eigen kracht weer om te leven en het probleem is slechts een stukje geschiedenis in mijn bestaan geworden.
De uitdrukking “Mens durf te leven” is eigenlijk: “Mens durf te voelen, dieper en dieper”. Heb de moed en je zult de kracht vinden om los te laten.

Nirad