Waarom leef ik eigenlijk?

Wat heeft HET allemaal voor zin?

Zolang we nog genoeg te doen hebben stellen wij ons deze vraag niet of nauwelijks. Heb je kleine of schoolgaande kinderen, dan heb je wel wat anders aan je hoofd: je leeft voor je kinderen.
Maar als mijn kinderen de deur uit zijn? Of ik heb helemaal geen kinderen? En mijn ouders kunnen ook nog goed voor zichzelf zorgen? Of ik heb helemaal niemand of niets om voor te zorgen? Of niemand kijkt naar mij om? Wat is dan de zin van mijn leven? Waar leef ik eigenlijk voor ?! ………
En toch blijf ik leven. Ik maak er geen eind aan.
Ik heb verwachtingen dat HET eens beter wordt. Welk HET? Mijn gezondheid? Mijn bankrekening? Mijn relatie?
Waar wacht ik op? Op iets van buiten dat HET gaat oplossen? Nou dan kan ik lang wachten……. Want als het ene probleem is opgelost (door wie of wat dan ook), geheid……. er ligt weer een ander probleem klaar. En dat zal altijd zo doorgaan! Waarom dan al die problemen?

Ergens heb ik eens gelezen: “Er zijn geen problemen, er zijn mensen”. Een doordenkertje, maar geen concreet antwoord. Het geeft geen oplossing.

Ik denk, dat ik de oplossing maar in mezelf ga zoeken en dan kom ik er langzaamaan achter, dat MIJN problemen bij MIJ horen en bij niemand anders.
Als ik dan kijk naar mijn problemen, hebben ze allemaal met mijn wensen te maken. Ik wil alles, iedereen en ook mezelf veranderen. Dat lukt niet en dus heb ik een probleem.
Waarom wil ik dan zoveel? Omdat ik vergelijk: de ander is mooier – rijker – liever – gezonder en dat wil ik ook. Maar een roos wordt nooit een orchidee en een orchidee wordt nooit een vergeet-me-nietje. Een grasspriet is een grasspriet en een eik is een eik. En zelfs onder de eikenblaadjes zijn er geen twee hetzelfde. En zo is het ook met mensen.

Een mens is een mens en ook onder ons zijn geen twee hetzelfde. Voor mij ligt hier het mysterie van mijn leven:

Ik ben Nirad, nu 75 jaar. In therapie heb ik veel oud zeer los kunnen laten en heb ik geleerd me niet meer zo te vergelijken met anderen. Ik hoef mijn best niet meer te doen. Wat een rust! Eindelijk tijd voor mezelf. Ik heb mijn eigenschappen en kwaliteiten ontdekt en verder ontwikkeld. Ik kan mijzelf zijn zoals ik ben, anders dan alle andere mensen. Ik ben uniek en dat maakt mijn leven zo boeiend.

Nu ik nog altijd met zoveel verschillende mensen omga, boor ik nog steeds nieuwe kwaliteiten aan. Ik leef mijn leven, met deze kwaliteiten, voor mezelf en voor anderen. Daarbij zie ik steeds meer HOE ik omga met mijn relatie, mijn kinderen, mijn vrienden en bekenden, mijn werk, mijn gezondheid, etc. Ik vraag niet meer waarom ik leef, maar ik zie HOE ik leef. Dat is niet altijd makkelijk, maar ik blijf nu verwonderd over het Mysterie van mijn leven.

Nirad