Therapie of Coaching

Nog altijd heeft het woord “therapie” een bijsmaak: 'Er is vast een steekje los bij iemand die in therapie is'. Ook de betreffende 'persoon in therapie' schaamt zich vaak voor de omgeving uit angst veroordeeld te worden.
Om dit te omzeilen gebruiken veel mensen nu het woord 'coaching'. Het klinkt veel interessanter om te zeggen “ik word gecoacht” i.p.v. “ik ben in therapie”. En eigenlijk is therapie een vorm van coaching.
Soms heeft iemand behoefte aan begeleiding. Of de reden nu slapeloosheid is, een echtscheiding of een verkeersongeluk. Ieder van ons kent in zijn leven periodes waarin hij het niet alleen kan, om welke reden dan ook.
Vroeger was er vaak hulp via de kerk. Familie- en gezinsleven waren hechter. De buurt of het dorp ving veel op. Normen en waarden schoven van de ene generatie in de andere. Aan iedere inbreuk op het normale leven was wel een mouw te passen.

Nu de maatschappelijke veranderingen in hoog tempo aan mij voorbij schieten, vind ik het ontzettend moeilijk volgens algemene normen en waarden te leven. Wie geeft deze nog door? Wie weet nog waar het eigenlijk om gaat? Wat is goed / slecht?
“Ons normbesef vervaagt” wordt overal geroepen. En onze waarden, als bijvoorbeeld buren-hulp, zijn weggevaagd.
Maar hoe moet ik nu verder als mijn kind overlijdt? Wie helpt me onpartijdig als woede, haat, verdriet en eenzaamheid mij overvallen bij een scheiding? Wie wil er nog luisteren naar mijn gejammer over mijn slapeloze nachten?
Er moet toch een plek zijn, of iemand, die mij in zo’n periode bij de hand neemt, een eindje met mij meeloopt als een oudere broer of zus en die mij wat wijze of liefdevolle woordjes toefluistert? Of die me terugfluit als ik een doodlopende straat inrijd? Of die me om een hoekje laat kijken naar mijn eigen bokkensprongen?

Ja, zo iemand is er wel. Dat is een therapeut. Hij of zij heeft geleerd en vaak ook zelf ervaren hoe weer in evenwicht te komen na een stevige storm; hoe in evenwicht te blijven ín een stevige storm. En zelfs hoe úit die storm te komen: verrijkt in plaats van verslagen of verongelijkt. Zo’n therapeut kan me helpen mijn eigenwaarde en zelfvertrouwen terug te vinden en af te rekenen met het verleden dat me dwars zit.
Hij kan me helpen mijn kwaliteiten te ontwikkelen en mijn diepe verlangens te leven, weer creatief te worden en speels, te lachen als er te lachen valt en te huilen bij verdriet. Mijn therapeut helpt me weer mezelf te zijn. Of noem ik hem toch maar mijn coach?

Nirad